V R A G E N U U R T J E    

 

 

                                                          M A R I A N N E    V A A T S T R A

 

 

 

Een wat troosteloze dag vandaag. Alsof er rook in de wolken hangt. Geen zon en geen regenboog te zien.

Slechts miezerige regen die intiem lijkt de plakken op de ramen.  In de schemer brandt een spaarlamp.

Het cristal lijkt van goud. Nicotine doet soms wonderen...

Mijn kroonluchter. Mijn metgezel tot in de late uurtjes.

 

Avonduurtjes 

Nog ruim een maand te gaan en het is alweer veertien jaar geledennsinds alle ellende definitief begon

rondom Marianne. De waarheid mag gezegd worden. Tijd zat om net te doen alsof je diep nadenkend speurt

maar in wezen van alles organiseert en je uiterste best doet om dader niet te vinden...

Door de bezuinigingen en ondervoeding haalden de speurhonden de trekwei en al helemaal niet het zwembad.

Laat staan het AZC. Ze bezweken en zakten door hun poten. Rijp voor een crisiscentrum. Te duur en onverzekerd.

Maar ja: Tekkels moet je nu eenmaal dragen.

Zo van:  "He ain't heavy, he's my brother."

 

Ik dacht dat ik bij de affaire Natalee Holloway en Milly Boele alles al had gehad wat een mens kan meemaken.

Maar bij Marianne komt daar nog een flinke schep bovenop!

Zoiets kùn je zelf niet alleen dragen of verdragen. Dat dien je gezamenlijk te doen.

Je wilt van nature mee helpen te zoeken naar de waarheid. Maar bij vragen stellen duikt op de sfeer van

Oost-Indische doofheid. Plus de doofpot. Horen, zien en zwijgen. Het noodlot zal je maar treffen...

 

"De wereld wil bedrogen worden", zegt de goochelaar. Het is zo eenvoudig. Kijk maar.

En hij pakt vier Heren, vier Boeren, vier Dames en vier Azen en legt de stapel op tafel neer.

Deze stapel stelt een Herberg voor...

Het stormt en het regent buiten pijpestelen.  

Vier Heren waaien binnen en vragen elk een aparte kamer voor de nacht. De Hergergier dik tevreden: al zijn kamers verhuurd.

De goochelaar legt op elke hoek van de stapel een Heer neer.

De deur waait opnieuw open en daar staan nu vier Boeren met dezelfde dringende wens voor een slaapplek tijdens deze

stormachtige nacht. Hij wist het te regelen met de Heren.

En zo schuift de goochelaar hen ook aan op elke hoek bij de Heren.

Tot ontsteltenis van de Herbergier druipen opeens vier Dames de barroom binnen om de nacht bij hem door te brengen.

Laat nou niemand bezwaar hebben de kamer met ze te delen?

En weer schuift de goochelaar ze op elke hoek aan...  

Maar  helaas: "De Sterke Arm" stond plots voor hem. En die besloten orde te brengen in de zaak.

De goochelaar legt de Azen neer bij de anderen. Dan schuift hij ze als stapeltjes in elkaar en maakt ze tot één stapel.

De goochelaar pakt van deze stapel een klein stapeltje op en legt de onderste stapel daar bovenop. Blijft dit herhalen.

Tot iemand zegt "Stop".

Hij pakt de hele stapel en legt vervolgens achtereen opnieuw de kaarten op elke hoek.

Vreemd: nu liggen opeens de Heren bij elkaar op dezelfde plek. De Boeren, de Dames en de Azen...

 

Vragenuurtje

Na een  vermoeiende zoektocht naar de dader stuiten we zomaar terloops op het DNA van de hem.

En deze werd even flink door de Zaanse molen gedraaid. Oftewel "De Gehaktmolen". En half platgewalst

cq doorgedraait, bekent hij. Hij trok Marianne van de fiets en loopt vanaf de Keningswei met haar het weiland binnen.

Goh bijna romantisch. Alleen: ze liepen niet... ze zweefden, zodat er geen voetstapt valt te vinden.

Kijk: je pakt een bezemsteel in de heksennacht, bij volle maan enne uhh zodoende.

 

Na älle voorafgaande leugens kan er beslist nog eentje bij nietwaar? Je weet gewoonweg niet wàt en wié je nog geloven moet.

Dus het duo zat daar in het weiland. En toen? Ja, dat weet hij nu juist niet meer...

En dit is "De Vangst" na zovele angstige jaren. Eindeloos durende jaren...

Met een kwakkelend begin en een klakkeloos einde.

 

Aan de hand van oprechte getuigen -die er geen enkele persoonlijke baat bij hadden- komt men tot maar één conclusie:

J.S. kàn het gewoon niet hebben gedaan. Hij wil wel maar het kan niet. Tenzij: men al deze getuigen in een vuilnisbak smijt en meteen de vuilniswagen laat aanrukken. -Ze mogen er toch niet uitkruipen? Hup naar de belt ermee. 

En zo leren we: het gaat niet om de waarheid, maar het draait om de leugen!

 

Ach ja.

Kent u dit boek... "Gisteren Vergeten?"  

Haal 'm "Vlug"

 

... anders is ie straks nog "uitverkocht ".

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De deur waait opnieuw open en nu staan er vier Boeren voor de toonbank voor een slaapplaats in de nacht.