D E T I J D V A N T O E N
D E T I J D V A N N U
M A R I A N N E
V A A T S T R A
De zon schijnt fel priemend op de ramen.
Het is warm en benauwd.
September... paddenstoelenmaand.
Van rode hoeden naar heksenkringen.
Wie weet wacht ons nog een Indian Summer in oktober.
En ik?.. blaas bellen in mijn amber biertje.
De Tijd Van Toen
Alles leek zo zorgeloos. Zo alledaags gewoon gelukkig.
Dag mams. Dag paps. Ben om half vier weer thuis.
Wat eten we vanavond?
En de herfst kwam -tòch nog onverwachts- het eerste blad viel van de boom.
En de wind stak op en jaagde door de bossen
Door kieren en golvende sloten
Zoals verdriet het hart doet scheuren...
En je telt de slapeloze nachten
... één voor één.
Fier staat hier een steen
... er ging een geliefde heen.
Bedroefd heeft men elkaar geholpen
Ondersteunend door dik en dun
Talloze uren werd een luisterend oor geschonken
Tegen de pijn... die maar niet genezen wil.
De dood kwam grijnzend als een moordenaar
Met een luide gil in de nacht een doodskreet
Met een dichtslaand portier en gierende banden
Wat daarna restte was enkel stilte en rouw.
Samen werden de lasten gedeeld en gedragen
In de eendracht in de Tijd van Toen.
De Tijd Van Nu
Er is heel veel veranderd.
Nu leven we met elkaar, langs elkaar
Làngs elkaar...
De hechtheid is uiteen gereten.
Nu heerst leugen en bedrog
Worden vrienden vergeten.
De eenzaamheid woekert als de kanker
... En we nemen er nog maar één "I'm stehen".
De WAARHEID Jaagt De LEUGEN Op De VLUCHT