H A L L O    D A S C H A    E N    M A R I A N N E

 

 

 

                       M A R I A N N E    V A A T S T R A

 

 

 

 

Het is een stralende wolkenloze dag op aanvang januari.

Naamloze mensen hebben zich weer door de Kerst en de Jaarswisseling weten te wringen.

Vrouwen hebben het dan vooràl zwaar, omdat zij slechter een geliefde kunnen vergeten dan mannen.

Helemaal op gaat dit gezegde niet, want menige vent komt er later wel achter dat het zonder háár maar niks is.

Getuige de muziekindustrie die weeldrig de vruchten van de menselijke emoties plukte.

 

Dascha Graafsma en Marianne Vaatstra

 

Beide hebben meer gemeen dan men op het 1e gezicht zou denken.

De situatie na de nameloze moord op Marianne bleef maar broeien als een rokerige hooiberg in de zomerse warmte.

En deze stond vroeger dikwijls ook nog eens dicht naast de boerderij, dat vaak ook nog eens een rieten dak bezat.

Eén flinke onweersbui en men hield z'n hart reeds vast...

Tenslotte barstte de bom rond 2009, vooràl toen PR een compleet wetteloze en onzinnige documentaire op de beeldbuis bracht.

Allen die Marianne goed kenden waren flink van slag vanwege al de leugens welke PR als een engel des lichts naar voren stuwde.

 

PR...

hij is de spreekbuis van het Openbaar Ministerie en is aangesteld om via de beeldbuis het volk verhalen op de mouw te spelden.

Verhalen welke bij nadere beschouwing enkel verwarring stichtten... en hij werd er nog riant voor betaald ook door het Rijk.

Hij is een zakenman die over lijken gaat, leugens niet schuwt, kleine boefjes pakt, maar de big boys te vriend houdt.

Bij Marianne zorgde hij ervoor dat er een eenvoudige boer voor de moord opdraaide... en die nu vastzit voor jaren!

Vastzit, geklonken door de valstrik van de verstikkende leugens... dank zij PR en het OM.

 

Dascha Graafsma

 

Bij haar zien wij alles in dezelfde trant gebeuren.

Het geheel leek wel op een uittreksel van het jarenlang durende getob rondom Marianne

Kennelijk heeft men hiervan geleerd, want bij Dascha waren ze snel klaar met hun conclusie: zelfmoord!

Het lijkt wel handjeklap op een veemarkt: "Eénmaal, andermaal... verkocht!"

Bij Dascha echter missen wij vooral de persoonlijke getuigen, zoals bij Marianne (familie en vrienden) toen men haar aantrof in het weiland.

Haar zaak werk reeds vanaf het begin reeds verdacht toen de burgervader (=hoofd van politie) de honden terugfloot.

Politiefotografen werden geweigerd en er ontstond zodoende een schrijnend tekort aan bewijsmateriaal...

Bij Dascha werden enkel  haar schoen, riem, haar sierringetje en dat van oma (zonder parel) afgegeven.

Het lichaam van haar mocht niet worden getoond (indentificatie) en zou vermorzeld zijn... wat niet waar was.

Alweer zo snel mogelijk overtuigend bewijsmateriaal uit het zicht zien te laten verdwijnen.

De uitspraak "Zelfmoord" voldoet voldoende om de zaak juridisch dood te laten lopen....

 

Maar als volk men heeft er zo langzamerhand genoeg van gekregen met een kluitje het riet in te worden gestuurd.

Er klinken al geluiden dat de huidige wetsregels aangepast dienen te worden!

Het vermoeden dat we hier te maken hebben met een zoveelste gehaaid opgezette moord, begint de pan uit te rijzen.   

In ons landje moet men eerst schuld zien te bewijzen (uit veiligheid).

Maar ja wat moet je als je geen genoeg bewijzen kan aantonen?

En er bovendien de gedachte gaat wortelen dan men bij het OM expres benodigd bewijsmateriaal achter houdt?

Onder, bijvoorbeeld, de dekmantel van privé redenen en talloze verlammende juridische regels?

Daar kan men zich laaiend bij gaan voelen!

 

Bij Marianne was men zo sluw om via advocatengehannes  (plus alwéér bemoeienis van PR) de datum van het bewijsverslag te laten verlopen en dit materiaal bij het opgepakte boertje afzijdig te houden...

Het zogenaamde woord wat men dan nog over heeft is vertrouwen en juist dáár zit 'm nou juist de kneep rond de justitie van vandaag de dag.

Kijk, als jij voor 1000 euro aan waarde in de vorm van goud of zilver op tafel legt... dan toon jij jouw bezit.

Over de gehele wereld kun je het weer van de hand doen en bijvoorbeeld geld voor terug krijgen.

Maar een woord van vertrouwen lijkt meer op de bergen beloftes die men elkaar doet in Hollywood... je krijgt echter niets in je handen dan beloftes...

 

De macht van de leugen neemt steeds meer toe en niemand lijkt zich nog rood te schamen.

Ook niet wanneer men een meisje van 16 verkracht en zelfs zonder blikken of blozen vermoordt!

 

 

Tenslotte enkele citaten uit Vondels bundel:

 

 

"Er Dreef Een Scheepje In De Sloot

 Een Scheepje Zonder Roer

 En Wanneer Grootvader Er Naar Kijkt

 Dan trekt Hij Diep Nadenkend Aan Zijn Baard"

 

                                                                                     Zijn kleinkind was pas "16"  toen het verdronk

 

 

 

 

 

 

Namens Marianne