O N V E R G E T E L I J K E    M A R I A N N E

                                       M A R I A N N E    V A A T S T R A

Stormvlagen, bruut onweer en bakken water met regen.

Het overviel ons en alles leek op een kletterende waterval.

Ik zit weer eens op m'n zolderkamertje  onder het schuine dakraam.

In gedachten verzonken, mijmerend over Marianne.

Hoe kunnen we haar vergeten!

Tranen helpen niet

Gevoelens van wraak evenmin  

En het waaròm?..

Daaraan is misschien wat te doen.

Van het begin af aan  schreef ik dat ik de hiaten wilde achterhalen.

Met name bedoeld voor hen die over Marianne - al onderzoekend- bleven schrijven.

Er ligt nu opnieuw een boek bij de winkels enzovoort met een overtuigende theorie.

Een theorie die alles lijkt te kunnen bewijzen -zelfs over "de nacht"...

Helaas kwam ik tot een geheel andere conclusie over "die nacht"

En so wie so nadat ik de omgeving had verkend met al haar bijzonderheden

Spijtig genoeg kan ik niet anders zeggen dat Marianne is omgebracht in de ijskelder

Deze secuur afgesloten spelonk op het terrein van het kasteel.

De toenmalig aanwezige hooggeplaatsten hebben de rechtvaardigheid  belet.

Zij hebben misbruik gemaakt van het recht op onderzoek.

Alles werd afgeblazen!

Wanneer ik als paragnost een boek zou gaan schrijven breekt de hel los.

Schrijven over de riekende beerput achter de gesloten toegang van de ijskelder.

Over de strontvliegen zonder een geweten...

Namens Marianne