PEINZEND BIJ DE HAARD
MARIANNE VAATSTRA
Daar zit je dan, in gedachtend staren naar de tafel, alsof er stapels aan krantenberichten liggen.
En zoals ik ben: er flitst van alles in mijn gedachten voorbij. Lijkt soms wel op een draaikolk.
Of een wervelwind, terwijl mijn oog valt op de geurende geopende fles wijn...
Amber is mijn favorite kleur. Maar Ambert heeft iets van "Klokkenluiden".
Dan valt mijn blik weer op de tafel. Het licht van de theelichtjes danst in de diep rode wijn.
Op zo'n moment als nu, wenste ik voor Marianne dat het wéér was zoals het was...
En het lijkt alsof haar lieve gezicht spiegelt in het glas.
Te lief om aan enig kwaad te denken.
De jaren gaan als een schaduw voorbij.
Herfst, zomer, lente, winter.
Maar dan opeens stopt het tikken van de klok.
Staat de tijd stil...
Alleen het ruisen van de bladeren hoor je nog.
Er viel een leven!
Alleen de herinnering leeft nog.
En daaraan wil ik mijn aandacht gaan geven.
En terwijl ik de wijn ga schenken
"Lieve Marianne"
beloof ik jou àlle aandacht te geven
... in mijn peinzend overdenken.