O N T D E K K I N G    E N    E E N Z A A M H E I D

 

 

                        M A R I A N N E    V A A T S T R A

 

 

 

Vandaag sloeg voor het eerst weer de kachel aan.

We moeten er nu toch werkelijk aan geloven.

Bij het begin van de donkere dagen valt het nog wel mee.

Maar rond februari en maart krijg je er toch schoon genoeg van.

Hoewel koude nachten, het wordt nu interessant om de sterrenkijker voor de dag te gaan halen.

Met het uitzicht op een donker zuiden, die speurder treft het: want dan zie je het meest.

Maar ik ben al blij dat  -van mijn huis uit-  ik al gauw in het donkere binnenveld sta.

Zolang het maar niet vriest. 

Het belooft een spannend schouwspel te worden in het hemelruim dit najaar.

Dus  "Proost"  met het amber bier in de hand...

 

De  "Den"

Eerder beschreef ik dat 'k na een onrustige slaap beelden doorkreeg van de Lindenlaan achter de State.

De ingang van dit "pad" begint aan de Keningswei, niet ver van 't begin van de Fogellsanghloane.

Vanmiddag kwam mij een foto onder ogen waar ik duidelijk een vrij hoge den zag staan aan het grachtwater. 

Hij staat rechts van de brug tegen de rand van het bos aan de zijde van de Keningswei.

Maar wèl op het onderhouden terrein van de State...

Het is en blijft jammer dat ik er niet heen kan en er niet op mijn eigen wijze onderzoekend rond kan "dolen".

Het is daarom alleen al dat iik ooit schreef, dat het voor mij er niet makkelijker op zou worden.

Beter iets dan helemaal niets, nietwaar?

De volgende vraag die uiteraard rijst is: mag een bezoeker daar wel op het gazon rondlopen?

Voorts meen ik dat het bos halverwege de maand oktober weer wordt gesloten voor het publiek. 

Wat gaat de tijd soms toch snel...

 

De  "Eenzaamheid"  

Elke Klokkenluider die zich al jaren met de zaak van Marianne heeft bezig gehouden zal dit gevoel hebben ervaren.

Ikzelf hoor al de hoge bomen  -ruisend door de jachtige herfstwind-   en zie de dorre bruine bladeren in de geest over en langs haar graf eindeloos doelloos dwarrelen.

Dàn bekruipt ook mij de eenzaamheid.

Meer dan ooit trekken nu de Klokkenluiders hun lade met hun gegevens open en beginnen ferm de aanval op die smerige bende welke liefdeloos zoveel verdriet wist te veroorzaken onder de eerlijke mensen.

Je zou je geloof nog verliezen...

 

Volg nauwkeurig de verhelderend verhalen van de Klokkenluiders

 

HET VERLEDEN WORDT WEDEROM HET HEDEN !