D E    L A A T S T E    U R E N

                             M A R I A N N E    V A A T S T R A

Het is alweer herfst geworden en daar kwamen we al snel achter.

We vielen reeds aanvang september van de zomerse hitte in de najaarsdrup.

Ik moest de laatste tijd weer aan Marianne denken.

En mijn gedachten leken begeleid door een wat naargeestig jengelend gevoel.

Op een gegeven moment moest ik even aan haar moeder denken.

Zij zei eens:  "Ooit zie ik haar blij terug in het hiernamaals 

                    Maar ik had haar zo graag ook onder ons hiér gelukkig gezien".

Dat "Hiernamaals" kon nog wel eens dichterbij zijn dan wij denken.

Stel je voor dat datgene naar ons toe komt?

Want er zijn talloze tekenen die hier op zijn gaan wijzen!

Laten eens beginnen met het aanhalen van de Schrift.

In die Laatste Dagen zal het ware Israël wonen in het Westen.

Aan de Rand van het Continent.

Aan de Zoom der Aarde.

Op de Bodem van de Zee.

In die tijd zal het er gonzen van de mensen.

Van de vreemdelingen die uw huizen in bezit zullen nemen.

U zult wèl kunnen lenen bij hèn, maar zij doen dat niet bij u.

Dan zullen de leiders misleiders zijn.

En de rechters spreken geen recht.

Ingelijks zullen de geestelijken u op een dwaalspoor zetten.

Zij allen zwijmelen van de drank.

Ook:

Kinderen worden tot rebellen.

Vrouwen zullen gaan heersen.

Het zal wet op wet zijn

Eis op eis

Hier wat... daar wat.

En:

Wat de sprinkhaan heeft overgelaten, eet de knager op

Wat de knager heeft heeft overgelaten, eet de veelvraat op.

De liefde voor onze naasten zal plaats nemen voor die voor het geld.

Er zal oproer zijn onder de volkeren.

Vreemde voorwerpen in de lucht en in de zee.

Niet te vergeten:

...De vele aardbevingen, stormen en veranderingen.

Dit alles wijst op het aankomende Hiernamaals.

Zullen wij dan éindelijk worden verlost van alle nood, moord en ellende?

Namens Marianne