W A A R O M    K L O K K E N    S T I L S T A A N

 

 

                      M A R I A N N E    V A A T S T R A

 

 

 

De regen spoelt lekkend het nog halsstarrig plakkende restant zomerstof van de ramen.

Het schuine dakraam lijkt wel op een kristallen moerras vol verglaasde bellen.

Gisteren leek alles op een meer  door een wolkbreuk met donderende schichten.

Hagelstenen spatten uiteen op het vensterglas alsof het diamanten waren.

Er rest mij nog slechts een ding... het glas vol schuimend amber bier!

 

Waarom zijn klokken onbetrouwbaar

Omdat zij eerst spelen en daarna pas slaan...

 

Waarom klokken stilstaan

En hier begint het verhaal van vandaag...

Het is bijna mystiek en het hoeft niet lang te duren.

Het begon ongeveer zo...

 

Het was in de latere avonduren.

Zoals gewoonlijk tuurde ik wat op het scherm van mijn PC.

Ik dacht dat ´k vanaf de trap wat geluid aan hoorde komen.

Het was van een vrouw en het klonk al snel verstaanbaar.

Kijkend naar links "liep"  daar duidelijk herkenbaar Marianne door naar de slaapkamer.

Even snel als het aankomen ebte haar geluid ook weer weg.

Wat ik goed kon verstaan was het woord  SCHUILEN... bovenaan de trap.

Ik dacht dat ik droomde en half overmand werd door de aankomende slaap. 

De gehele dag al hield een hangerige vermoeidheid me in de greep.

 

De volgende zaterdagmorgen

Ik sta gewoonlijk vroeg op bij zonsopkomst.

Kijk dan even vlugjes recht in de zon.

Daarmee stel je je biologische klok in. 

Goed voor in de winter. Anders val je nog in een winterslaap...

Beneden komend zette  ik alvast de volle ketel op de spaarvlam.

En liep weer terug,   kijkende op de grote muurklok.

Het was precies zes uur en ik dacht nog dat dit ook mijn geboortetijd was op een zondagmoirgen.

En ik dacht nog aan het feit dat mijn gehele familie op zondag was geboren. 

 

Opeens bemerkte ik dat de grote klok stilstond...

Dan starend naar de pendule   en die stond óók al stil.

Het was doodstil in de kamer... 

Beide klokken stonden precies stil op 6 uur!

 

Kon dit iets te maken met Marianne?

Wilde zij mij misschien iets  vertellen?

Moest ik vaker naar beneden gaan om deze tijd?

Allemaal vragen en daarmee slofte ik weer naar boven toe... 

 

    Ik heb nog nooit zo een zin gehad in een bak dampende koffie

    Waarin de lepel strak blijft staan