H E T    W A S    Z O A L S    H E T    W A S

                    M A R I A N N E    V A A T S T R A    

We schuiven maar weer eens aan tafel naast het amber bier.

De avondschaduwen lengen en de tuinen rusten in de schemering.

De zon heeft aan daglicht reeds zo'n honderd minuten in de dag gewonnen.

Da's dan weer een meevaller in deze "zware tijd"

... en daar proost ik op.

De Ringo Bar

Ik was enige tijd geleden op zoek naar deze Bar.

Daarbij kwam ik opeens een vreemd filmpje tegen.

Het begon met een sjiek uitziende auto die karde door "De Streek".

Hoe meer de twee inzittenden zoekend bleven rijden, des te modderiger werd het.

Toen -vreemd genoeg- verscheen opeens De Fogelsangh-State in beeld.

Met een knerpend geluid knarste de Jaguar het grindpad op.

Stilstaand bij de antieke stenen zuilen bij de voordeur, stapten de als advocaten uitziende dure mannen uit.

Eén van hen belde aan aan de linkerzijde... er werd niet opengedaan.

Zij stapten weer in en vervolgden hun weg en dat bleek naar De Ringo Bar te zijn.

De wagen reed door modderige paden vol plasserige kuilen.

Ik dacht nog: "Wat een zootje drek"... wat kan de bedoeling hiervan zijn?

Ditmaal liepen beiden meteen bij de Bar naar binnen en openden een soort van draagbare computer op een tafel.

Aan de bar verscheen plots een jonge dame, waarna ik niets meer begreep van het gesprek dat zij voerden.

Daarna besloten de heren weer te gaan, maar lieten de pc op de tafel staan...

Mijn blik viel opeens op de  aankondigingsberichten over de festiviteiten in het café.

Er ging een schok door me heen: het bleek afkomstig uit 1999 te zijn!

De tijd toen Marianne nog leefde!..

Een gevoel van heimwee sloop biij me binnen.

Beelden van "Toén", toen zij hier nog onbezorgd lachend uitging.

Spencer  Spencer Boy

Wat bleek jij achteraf toch een duivelse onbetrouwbare en onverschillige kerel!

Jij was Marianne niet waard!

Jij liet Marianne achter, achterlatend voor een dodelijke slachtpartij...

Jij bezorgde menigeen een Post Trauma Stress Syndroom...

Spencer Boy... JIJ!

En de pen   schrijft voort

Stil    over het onbekende

Krast de pen over het papier

Glanst de natte inkt

Als die ene traan

... in Marianne's ogen

Vaarwel mijn liefste    jij moest gaan

't Was goed om hier te zijn

Vaarwel mijn lief   jij moest gaan

... Met die "Laatste Trein"...