V E L E    V R A G E N

 

 

 

                                  M A R I A N N E    V A A T S T R A

 

 

 

 

 

Het is een rustige zondagmiddag in januari.

Heb me ondertussen weer eens verdiept in de vreemde zaak van Dascha.

Uiteraard niet zonder een glas wijn.

 

Dascha Graafsma

Weet je,   het zit me allemaal gewoon niet lekker.

Alles voelt rottig aan... alsof zij zich ook niet lekker voelde die avond.

 

Zoals alles bij Marianne Vaatstra begon, zo ook met Dascha.

Eerst gegevens zien op te doen en op me laten inwerken voor de intuitie.

Echter van Dascha weten we maar heel weinig.

Dus dan maar met de Pendel erbij...

 

In elk geval liep Dascha enigszins kwaad naar buiten, zonder een bepaald doel.

Zo zou het zijn geweest.  Even afkoelen.

Haar moordenaar was die avond ook aanwezig, maar viel haar niet lastig.

Hoewel hij een oogje op haar had en dat voorheen wel aan haar liet weten.

Maar zij voelde niets voor hem en liet het afweten.

In elk geval ging hij ook om twee uur naar buiten.

Daar pakte hij zijn donker kleurige auto, welke nog tamelijk nieuw was omdat hij 18 jaar zou zijn.

Hij volgde haar...

 

schijnt de 1e letter van zijn voornaam te zijn en  die van zijn achternaam.

 

Hij zou die avond drugs hebben gebruikt en wel XTC.         

Was daardoor flink agressief.

Hij was van plan om met haar naar bed te gaan.

 

Blijkbaar zette hij de wagen ergens bij Zeshoven aan de kant en stapte op haar af.

Hij liep het te verwachten blauwtje op en werd handlastig.

Pakte haar tas af en smeet de boel eruit, terwijl zij de benen nam.

Daarna schijnt hij  al zeurend en bedreigend  alsmaar achter haar aan te hebben gelopen.

Hoe dan ook... het eindigde ergens in de buurt waar Dascha werd gevonden.

Hij had haar met een zware stok op het hoofd geslagen.

Dus was zij reeds dood eer de trein in zicht verscheen.

Hij zette haar kennelijk in zitstand en hoopte dat de trein alle sporen uitwiste.

 

Achteraf had Dascha beter meteen naar de dancing terug moeten gaan.

 

Dat schijnt normaal ook de bedoeling te zijn geweest.

Ook terug met haar vriendinnen naar huis.

Zoiets...

 

Dit alles zou waar kunnen zijn.

Maar het brengt Dascha niet meer bij ons terug.

 

 

Marianne

 

Haar missen wij nu al bijna 17 jaar.