D A S C H A . . .    J ' A C C U S E 

                                    M A R I A N N E    V A A T S T R A

De intro wordt vanavond wat vluchtig kort.

Het is rond half negen.

Buitenshuis bleef het de gehele dag droog.

Echter de weidegrond -vol klei-  is zwaar drassig.

Eén zwaluw maakt nog geen lente.

Het glas met fonkelende rode wijn doet de donkere winter vergeten...  

Na alles -misschien voorlopig-  vraag ik me af wàt er nu eigenlijk ècht in de kist lag.

De ervaring leerde me dat de familie doorgaans niet zelf mogen identificeren... 

Misschien een foto en een laatste bosje van zestien rozen.

Een adieu groet:  "Vivre tussen de hemelwolken".

Voor mijn gevoel een lege kist

... maar vol met herinneringen!

Dascha Graafsma

Het is opvallend doodstil aan het "Nieuwsfront".

Het opent bovenaan voorafgaand al de talrijk zich herhalende berichten:

   De familie legt zich erbij neer (bij de bijna opgedrongen conclusie van PR de Vries)

   Dat de familie sprakeloos, eenzaam en vermoeid, verslagen is.

De dienstdoende machinist blijft uit beeld.

En... de stekker van een eventuele camera?

Die stak vanzelf niet in het dashboard: leeggelopen en werkte niet. 

Ikzelf krijg steeds maar weer het idee dat wij geflest worden.

Dat zich om Dascha heen zich een groter complot afspeelt dan wij denken of vermoeden.

Dat zij allereerst    doodverklaard    moest worden.

Maar nèt als Natalee Holloway   tussen  ergens  en  nowhere     een vrolijke tijd beleeft op Sicilië of zo.

          Bijna zou ik gaan zweren dat Dascha nog leeft!

          Achteraf kreeg ik bij Natalee ook gelijk!